查看文章

Przykładem „nieprzeciętnej świętości” jest znana na Pomorzu postać błogosławionej Doroty z Mątów Wielkich, która urodziła się w Mątowach Wielkich 25 stycznia 1347 roku. W wieku siedemnastu lat Dorota wychodzi za mąż. Sakrament małżeństwa ma przybliżyć ją do doskonałości. Życie przyszłej rekluzy poznajemy dzięki trzem podstawowym dziełom łacińskim: Żywot Doroty z Mątów, Siedmiolilie Doroty z Mątów (1347–1394) oraz Księga o świętych, wszystkie autorstwa Jana z Kwidzyna. Aktualność przesłania jej osoby oraz błogosławionego życia dla człowieka XXI wieku widać szczególnie w trzech wymiarach: miłości bliźniego, modlitwy i Eucharystii. Miłość bliźniego bł. Dorota realizuje jako podejmowanie różnych uczynków miłosierdzia względem drugiego człowieka. Modlitwa rozumiana jako spotkanie z Bogiem towarzyszy Dorocie przez całe życie. Najważniejsza jest jednak dla niej Eucharystia, dlatego dąży do częstego przyjmowania Jezusa Eucharystycznego do swego serca. Błogosławiona jest wzorem dążenia w swoim życiu do świętości.