查看文章

GİRİŞ Hastanede uzun süre yatan veya evde bakım gören hastalar yetersiz beslenme riski altındadırlar (Borghi vd., 2013, Fischer vd., 2013). Yetersiz beslenme; hastanede kalış süresinin uzaması, morbidite ve mortalitenin artması ve daha yüksek komplikasyon oranları ile ilişkilendirilmektedir (Borghi vd., 2013). Enteral beslenme desteği ile yetersiz beslenmeye bağlı gelişen bu komplikasyonların azaltılması sağlanabilmektedir (Jazayeri vd., 2016; Hassan-Ghomi vd., 2017). Gastrointestinal sistemi çalışan, oral yoldan ihtiyacı olan besin ögesi gereksinimlerini karşılayamayan hastalar için enteral tüp ile beslenme desteği etkili bir yöntem olarak kabul edilmektedir (Jalali vd., 2009; Akıncı, 2011; Borghi vd., 2013; Ojo vd., 2019). İnme, motor nöron hastalığı, multipl skleroz, demans, baş boyun kanseri, kardiyovasküler hastalıklar, yanık, travma gibi çeşitli hastalıklar ve yutma fonksiyonunun bozulduğu diğer hastalıklar nedeni ile hastalar beslenme ihtiyaçlarını karşılayamamaktadırlar. Bu nedenle; bu hastalarda malnütrisyonun önlenmesi veya yönetimi için enteral tüp ile beslenme desteğinin koruyucu ve tedavi edici etkisi bulunmaktadır (Gürkan vd., 2013; Ojo vd., 2019). Enteral tüp ile beslenme desteği, ağızdan başlayarak jejunuma kadar uzanan, gastrointestinal yoldaki uygun bir yere perkütan veya cerrahi yöntemler ile beslenme tüpünün yerleştirilmesi ile yapılmaktadır. Nazoenterik, gastrostomi ve jejunostomi en sık kullanılan tüp ile beslenme yöntemleri arasında yer almaktadır. Hastanın ihtiyacı olan beslenme desteği süresi 4-6 hafta gibi kısa süreli olacak ise nazoenterik yol; daha uzun ise gastrostomi veya jejunostomi tercih edilmektedir (Gürkan vd …