作者
Maria Matusiewicz, Włodzimierz Rydzkowski
发表日期
2013
期刊
Zeszyty Naukowe. Problemy Transportu i Logistyki/Uniwersytet Szczeciński
期号
22
页码范围
167--180
简介
W 2010 roku wydłużono światowy serwis statków oceanicznych Maersk, dzięki czemu największe kontenerowce zawijają bezpośrednio z Dalekiego Wschodu do Gdańska. Wydarzenie to zreorganizowało łańcuch dystrybucyjny kontenerów importowanych z Azji do różnych destynacji w regionie Morza Bałtyckiego. Do tego czasu kontenery kierowane do odbiorców w Polsce trafiały transportem drogowym, kolejowym lub tzw. feederami za pośrednictwem portów zachodnioeuropejskich. Obecnie spedytorzy mogą wybierać nie tylko między portami w Rotterdamie, Hamburgu i Bremerhaven, ale mogą organizować proces transportowy, odbierając kontenery z Głębokowodnego Terminalu Kontenerowego (DCT) w Gdańsku. Kolejnym posunięciem zmierzającym do podniesienia atrakcyjności portu w Gdańsku jest rozpoczęcie budowy Pomorskiego Centrum Logistycznego na zapleczu DCT. Centrum to ma działać według niekonwencjonalnej i nowatorskiej idei zastosowanej w Wielkiej Brytanii. Jej celem jest uniknięcie dublowania podróży kontenera (załadowanego do centrum dystrybucji położonego w głębi kraju i jego próżnego powrotu do portu). Projekt zakłada przeniesienie rozładunku kontenerów przybyłych z Azji do DCT w Gdańsku na bezpośrednie zaplecze portu, do Pomorskiego Centrum Logistycznego, a następnie rozwożenie towarów z magazynów zlokalizowanych w PCL wprost do odbiorców. Idea przesunięcia procesów przeładunkowo-magazynowych do centrum logistycznego umiejscowionego na zapleczu portu ma służyć zwiększeniu efektywności łańcucha dostaw, zmniejszaniu kosztów i racjonalizacji czasu realizacji dostaw …
引用总数
学术搜索中的文章