查看文章

Istraživanje koje je predstavljeno u ovoj doktorskoj disertaciji usmereno je na problem merenja kolebljivosti biračkog tela i njenih prostornih aspekata u postkomunističkim društvima. Komparativni okvir istraživanje čine Republika Srbija i pet mladih članica Evropske unije (Mađarska, Slovenija, Rumunija, Bugarska i Hrvatska). U političkim naukama i sociologiji politike, najuticajnije istraživačko polje koje razmatra prostorne aspekte partijskih sistema jeste teorija partijske nacionalizacije koja ovaj proces definiše kao homogenizaciju biračkog ponašanja na čitavoj teritoriji nacionalne države. Kako je izborna kolebljivost jedan od fundamentalnih mera biračkog ponašanja, iznenađuje činjenica da u dosadašnjim istraživanjima procesi nacionalizacije i promene izborne kolebljivosti nisu dovođeni u eksplicitnu vezu. Ideja ove disertacije je da premosti istraživački "vakuum" koji postoji između ova dva polja. Preciznije, formulišemo tri istraživačka cilja koja će biti ostvarena u ovoj disertaciji. Prvi cilj odnosi se na rešavanje problema merenja izborne kolebljivosti na nacionalnom nivou u postkomunističkim društvima, što podrazumeva i rešavanje problema diferencijacije između unutarsistemske i vansistemske kolebljivosti koji predstavljaju dva fundamentalno različita aspekta ponašanja biračkog tela. Metodološka rešenja predstavljena u ovoj disertaciji osiguravaju internu konzistentnost merenja unutar definisanog uzorka, što dovodi do plauzibilnijih komparativnih zaključaka o trendovima promene nivoa kolebljivosti. Na osnovu postignutih rezultata, odnosno realizacije ovog istraživačkog cilja, klasifikujemo države u dva tipa: (1) sistemi tipa I za koje je …