查看文章

Bu çalışmada; Ocak 2004-Mayıs 2006 tarihleri arasında Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Parazitoloji Anabilim Dalı Koproparazitoloji Laboratuvarına değişik kliniklerden çeşitli gastrointestinal şikâyetler ile başvuran toplam 9378 hastaya ait dışkı örnekleri incelendi. Tüm dışkı örneklerine nativ-Lugol yöntemi ve şüpheli durumlarda trichrome boyama, Robinson besiyerine ekim ve/veya Entamoeba CELISA Path kiti ile dışkıda antijen aranması yöntemleri uygulandı. Bu inceleme sonuçlarından en az bir yöntem ile Entamoeba histolytica/Entamoeba dispar kist ve/veya trofozoitleri saptanan 41 (% 0, 44) olgu pozitif olarak değerlendirildi. Bu olgulardan, 24 olguda dört yöntem, 14 olguda üç yöntem bir arada kullanılırken, 3 örneğe sadece nativ-Lugol ve trichrome boyama işlemleri yapılarak tanı konuldu. Pozitif olarak kabul edilen ve tümüne nativ-Lugol uygulanan 41 olgunun sadece 25'inde bu yöntemle E. histolytica/E. dispar kist ve/veya trofozoitleri saptanırken, kalan 16 dışkı örneğine diğer üç yöntemle tanı konuldu. Günümüzde E. histolytica ve E. dispar ayırımının yapılmasının gerekliliği kaçınılmazdır. Çünkü E. dispar tanısı konulduğunda hastanın tedavi edilmesi gerekli değilken, E. histolytica tanısı konulduğunda ivedilikle tedavi edilmesi zorunluluğu vardır. Bu nedenle tanı yöntemleri birlikte kullanılarak, gerektiğinde E. histolytica için spesifik ELISA ile güvenilirliği olan sonuçların verilmesi mümkün olacaktır.