查看文章

Diyabetes mellitus kronik olarak seyreden metabolik bir hastalıktır. Bu nedenle diyabet hastaları ile çalışan sağlık personeli, hastanın yaşam kalitesi ve hastalığının kontrolünde oldukça önemli olan stres ve durumluk-sürekli bunaltı düzeyini bilmesi ve hastaya yönelik girişimlerinde bu doğrultuda planlama yapması. Tanımlayıcı, kesitsel araştırma ilkelerine göre çalışma; 15 Ocak-15 Haziran 2008 tarihleri arasında Diyabetle Yaşam Derneği Samsun Şubesi'ne kayıtlı olan Tip 2 diyabet hastaları ile yapılmıştır. Sosyodemografik değişkenler ile Durumluk-Sürekli Kaygı Envanteri ve Stresle Başa Çıkma Ölçeği kullanılmıştır. Hastaların eğitim düzeylerine göre Stresle Başa Çıkma Ölçeği'nin" Sorunla Uğraşmaktan Kaçınma" alt boyutunda ilköğretim düzeyi (x= 29, 97) en yüksek seviyede bulunurken, eğitim seviyesi yükseldikçe anlamlı derecede düştüğü görülmüştür (F= 5,900; p< 0, 01). Hastaların eğitim düzeylerine göre durumluk sürekli bunaltı düzeyleri incelendiğinde; ilköğretim düzeyinde sürekli bunaltı seviyesi en yüksek (x= 51, 76) bulunmuş, eğitim düzeyi yükseldikçe sürekli bunaltı düzeyinin düştüğü saptanmıştır (F= 3,881; p< 0, 05). Diyabet hastalarında bunaltı, stres gibi psikolojik problemler hastalığın seyrinde bir takım komplikasyonların yaşanmasına neden olacaktır; bu nedenle, diyabet hastalarının psikososyal bakım ile ilgili destek almaya gereksinimleri vardır.