查看文章

Cilj: Dijagnoza akutne mijeloične leukemije (AML) temelji se na nalazu citomorfologije, imunofenotipizacije i citogenetike. Osnovna uloga imunofenotipizacije jest određivanje krvne loze te prepoznavanje aberantnih fenotipova. U ovom članku određena je učestalost i prognostička vrijednost aberantnih fenotipova u bolesnika s AML-om. Metode: U retrospektivnom istraživanju prikupljeni su podaci o dijagnozi i liječenju 123 odrasla bolesnika s novodijagnosticiranom akutnom mijeloičnom leukemijom, koji su liječeni u Zavodu za hematologiju Klinike za unutarnje bolesti KBC-a Zagreb u razdoblju od 2000. do 2007. godine. Rezultati: Učestalost aberantnih imunofenotipova iznosila je 74.8%. Najčešća je bila asinkrona ekspresija biljega, nađena u 70% bolesnika, zatim koekspresija limfocitnih biljega u 35% bolesnika, te neizražaj biljega specifičnih za lozu u 24% bolesnika. U procjeni odgovora na liječenje nađeno je da bolesnici s aberantnim fenotipom po tipu neizražaja biljega specifičnog za lozu: CD33-CD13+ imaju lošiji odgovor na uvodno liječenje; u analizi preživljenja bolesnici s aberantnim fenotipom po tipu asinkroniciteta: CD117+ C34+ CD15+/CD14+/CD11b+ imaju kraće ukupno preživljenje i preživljenje bez znakova bolesti. Rasprava i zaključak: Uz dijagnostičku, imunofenotipizacija procjenom prisustva aberantnih imunofenotipova ima i prognostičku vrijednost u bolesnika s AML-om.