Bu çalışma, COVID-19 pandemi döneminde hemşirelerin tükenmişlik ile yaşam kalitesi düzeylerinin belirlenmesi ve aralarındaki ilişkinin değerlendirilmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Tanımlayıcı ve kesitsel tipteki bu çalışma bir eğitim araştırma hastanesinde COVID-19 kliniğinde yatan hastalara bakım veren 289 hemşire ile gerçekleştirilmiştir. Araştırma verileri, ''Hemşire Tanıtım Formu", "Maslach Tükenmişlik Ölçeği (MTÖ)" ve "Dünya Sağlık Örgütü Yaşam Kalitesi Ölçeği Türkçe Ulusal Kısa Sürüm (WHOQOL-BREF-TR)" ölçekleri kullanıldı. MTÖ alt boyutlarının puan ortalaması "duygusal tükenme" 21.23±6,11; "duyarsızlaşma" 8,53±4.30; "kişisel başarı" 20,04±5.23 puanı olarak tespit edilmiştir. WOQOL-BREFTR alt boyutlarının puan ortalamaları "bedensel alan" 20,80±4,20; "ruhsal alan" puanı 18,40±3,93; "sosyal alan" puanı 8,98±2,38; "çevre-ulusal alan" puanı 25,62±5,1 olduğu saptanmıştır. Cinsiyet, medeni durum, mesleğini isteyerek yapma, çalışma şartlarını kötü olarak değerlendirme, COVID-19 salgını nedeniyle işten ayrılmayı düşünme, hastalara verdiği bakımı yeterli bulmama, uyku kalitesini kötü olarak değerlendirme durumlarının hemşirelerin tükenmişlik düzeylerini; gelir durumunu kötü olarak değerlendirme, COVID-19 salgını nedeniyle işten ayrılmayı düşünme, hastalara verdiği bakımı yeterli bulmama ve uyku kalitesini kötü olarak değerlendirme durumlarının hemşirelerin yaşam kalitelerini olumsuz etkilediği bulunmuştur. Hemşirelerin yaşam kalitesi düzeyleri ile tükenmişlik düzeylerinin bileşenleri olan duygusal tükenme ve duyarsızlaşma arasında negatif yönlü, kişisel başarı arasında ise pozitif yönlü ilişki olduğu belirlenmiştir.