Bu çalışmanın iki amacı vardır: (a) sosyal bilişsel kuram temellerine dayandırılmış bir “Baba Katılım Eğitimi'nin” geliştirilmesi ve (b) bu eğitimin aile işlevlerine ve lise 9'uncu sınıf öğrencilerinin akran ilişkilerine etkisinin araştırılmasıdır. Araştırmanın örneklemini, lise 9. sınıf öğrencilerinin babaları oluşturmuştur. Baba katılım eğitimine 26 baba, gönüllü olarak katılmıştır. Araştırmada deney ve kontrol grubu ve bu gruplardan öntest, son-test ve izleme ölçümlerinin alındığı 2x3 deneysel desen kullanılmıştır. Araştırma verileri Anne-Babalık Becerileri ve İletişim Ölçeği Ebeveyn Formu (ABBİÖ-EF), Anne-Baba Ergen İlişkileri Ölçeği Baba Formu (ABEİÖ-BF) ve Akran İlişkileri Ölçeği (AİÖ) ile elde edilmiştir. Veriler Mann Whitney-U Test, Friedman Test ve Wilcoxon İşaret Test ile analiz edilmiştir. Bulgular baba katılım eğitiminin, babaların aile işlevlerine yönelik değerlendirmelerine anlamlı bir etkisi olduğunu göstermiştir. Çalışmaya katılan babaların çocukları, “yakın ilişkiler” ve “duyarlılık” boyutlarında ilerleme göstermelerine rağmen bu ilerleme 6 ay sonraki izlemeölçümlerinde korunamamıştır. Bu bulguların yanısıra çocukların, Anne-Baba Ergen İlişkileri Ölçeği Baba Formu (ABEİÖ-BF) “beklentileri karşılama” alt boyutundaki puanlarında düşüş gözlenmiştir. Son olarak, baba katılım eğitimi alan babaların çocuklarının, Akran İlişkileri Ölçeği'nin “güven ve özdeşim” alt boyutunda, babaları eğitim almayan çocuklara göre ilerleme gösterdiği belirlenmiştir. Deney grubu babalarının değerlendirme formu sonuçları, bir yandan baba-çocuk ilişkilerindeki gelişimi diğer yandan da babaların, çocukları ile ilişkilerindeki davranış değişiklerini ve ilerlemeleri algıladıklarını ortaya koymaktadır.