Przyjęta w marcu 2010 r. przez Radę Europy strategia Europa 2020 jest długookresowym programem rozwoju krajów Unii Europejskiej (UE), stanowiącym kontynuację obowiązującej od 2000 r.(początkowo jako program zalecany, a od 2005 r. już jako program obligatoryjny) strategii lizbońskiej. Program strategii Europa 2020, mający na celu podjęcie przez kraje UE działań zmierzających m. in. do przyspieszenia wzrostu gospodarczego oraz zwiększenia zatrudnienia w krajach UE, oparto na trzech filarach (Europa…, 2010), tj. założono rozwój:

• inteligentny—rozwój gospodarki oparty na wiedzy i innowacjach;• zrównoważony—wspieranie gospodarki niskoemisyjnej, efektywniej korzystającej z zasobów naturalnych;• sprzyjający włączeniu społecznemu—wspieranie gospodarki charakteryzującej się wysokim poziomem zatrudnienia i zapewniającej spójność gospodarczą, społeczną i terytorialną.

Oznacza to, że strategia podtrzymuje wyznaczone wcześniej kierunki rozwoju, w których głównym źródłem rozwoju krajów UE ma być gospodarka oparta na wiedzy i innowacjach, przyjazna środowisku naturalnemu i bardziej efektywnie korzystająca z zasobów (Płowiec, 2010). Celem artykułu jest ocena realizacji celów strategii Europa 2020 dotyczących rozwoju opartego na wiedzy i innowacjach. Dokonano jej na podstawie wskaźników stosowanych do oceny innowacyjności1 krajów UE, zawartych w raportach publikowanych przez Komisję Europejską w postaci tzw. tablic wyników w zakresie badań i innowacji (Innovation Union Scoreboard—IUS). Obecnie dostępna jest już trzecia edycja tego raportu (IUS 2013), co pozwala na określenie pozycji poszczególnych krajów w zakresie ich potencjału innowacyjnego, jak również