Fen konularının ya da kavramlarının öğrenilmesinin zorluğu, öğrenciler için temel sorunlardan biri olarak değerlendirilebilir. Nitekim Garrison, ve Bentley’e (1990) göre öğrenme ortamlarında öğrenciler için öğrenilmesi en zor konulardan birisi de fen konularıdır. Dolayısıyla son yüzyıl boyunca fen konularının öğrenilmesinde ve öğretilmesindeki bu zorluğun üstesinden gelebilmek amacıyla öğretim teknikleri ve öğretim yaklaşımları sürekli olarak geliştirilmeye çalışılmıştır (Noeth & Volkov, 2004). Bu nedenle fen konularının öğrenilmesini kolaylaştırmak amacıyla kullanılan öğretim teknikleri ve öğretim yaklaşımlarının özellikle fen kavramlarının görselleştirilmesine yönelik gelişme eğilimi gösterdiği söylenebilir. Çünkü çoğunlukla soyut kavramlardan oluşan fen konularının öğrenilememesinin temel nedeni olarak kavramların somutlaştırılmaması gösterilmektedir (Tekkaya ve ark., 2001; Aycan & Yumuşak, 2003). Okul dışı ortamlardaki çeşitli fırsatlar yardımıyla öğrenme-öğretme ortamlarında zor veya imkânsız fen etkinlikleri gerçekleştirilerek (Carrier, 2009) fen kavramlarının somutlaştırılması mümkün olabilir. Okul dışı öğrenme ortamlarında fen kavramlarını somutlaştırmaya yönelik önemli fırsatlardan birisinin de hem çevrimiçi hem de çevrimdışı imkânlara olanak tanıyan dijital teknolojiler olduğu söylenebilir. Çünkü dijital teknolojiler, fen kavramlarını somutlaştırarak öğrenmeyi kolaylaştırmaktadır (Doğan & Uluay, 2020; Arslanhan & Artun, 2021; Bakırcı ve ark., 2021). Dolayısıyla fen kavramlarının somutlaştırılarak öğretilmesinde dijital teknolojiler önemli bir fırsat olarak ele alınabilir.