W 2004 roku grupa badaczy kierowana przez A. Geima i K. Novoselova poinformowała o odkryciu stabilnego w stanie wolnym grafenu–materiału znanego wcześniej tylko w teorii [1, 2]. Odkrycie to spowodowało gwałtowny wzrost zainteresowania tym materiałem, głównie ze względu na jego unikatowe właściwości. Szczególnie istotnym zagadnieniem, które jest intensywnie opracowywane w wielu ośrodkach naukowo-badawczych na całym świecie, jest sposób otrzymywania stabilnego i czystego grafenu na skalę przemysłową. Jak już wcześniej wspomniano, grafen był znany na długo przed datą opracowania metodyki jego otrzymywania. Z warstw grafenowych zbudowany jest zarówno popularny grafit (rys. 1), jak i odkryte w osiemdziesiątych latach ubiegłego wieku fullereny i nanorurki węglowe [3]. Naukowcy już od